Rokowanie w leczeniu astmy jest generalnie dobre, zwłaszcza dla dzieci z łagodną postacią choroby. Astma rozpoznana w dzieciństwie, w 54% przypadków nie będzie już wykrywana po dekadzie. Stopień trwałego uszkodzenia płuc u osób z astmą nie jest jasny. Zaobserwowana jest zmiana budowy dróg oddechowych, jednak nie wiadomo, czy stanowi ona szkodliwe, czy korzystne zmiany.
Chociaż wnioski z badań są mieszane, większość badań wskazuje, że wczesne leczenie glikokortykosteroidami zapobiega lub łagodzi spadek czynności płuc mierzonej przez kilka parametrów. Dla tych, którzy nadal cierpią na łagodne objawy, kortykosteroidy mogą pomóc. Jeśli występują ataki astmy, lepsze jest stosowanie natychmiastowo kortykosteroidów. Według badań przeprowadzonych u pacjentów z astmą relatywnie łagodną, którzy otrzymali kortykosteroidy wziewne w ciągu 12 miesięcy od pierwszych objawów astmy, mogą osiągnąć dobrą funkcjonalną kontrolę astmy po 10 latach zindywidualizowanej terapii w porównaniu do pacjentów przyjmujących ten lek po 2 latach (lub więcej) od pierwszych ataków. Choć również mają dobrą funkcjonalną kontrolę astmy, to zaobserwowano, że wykazują nieco mniej optymalną kontrolę choroby i więcej objawów stanu zapalnego dróg oddechowych.
Śmiertelność astmy spadła w ciągu ostatnich dziesięcioleci z powodu lepszego rozpoznawania i poprawy opieki. Globalnie powoduje umiarkowaną lub ciężką niepełnosprawność w 19,4 mln ludzi, jak w 2004 r. W 2009 roku 300 milionów ludzi na całym świecie zostało dotkniętych astmą prowadzącą do około 250.000 zgonów rocznie.
Szacuje się, że astma ma 7-10% rozpowszechnienia na świecie. W 1998 roku nastąpiły wielkie różnice w częstości występowania astmy na całym świecie, z tendencją do występowania w krajach bardziej rozwiniętych, czyli zachodnich. Posiadają one wyższe stopy astmy, jest to różnica 20 - 60-krotna. Dominacja zachodu jednak nie wyjaśnia całej różnicy w częstości występowania astmy między krajami. Mogą na to mieć także wpływ różnice genetyczne, społeczne i środowiskowe. Śmiertelność jest jednak najczęstsza w krajach o średnim dochodzie. Objawy były najbardziej rozpowszechnione (20%) w Wielkiej Brytanii, Australii, Nowej Zelandii i Republice Irlandii. Najniższe zaś były (zaledwie 2-3%) w Europie Wschodniej, Indonezji, Grecji, Uzbekistan, Indie , oraz Etiopia.
Astma dotyka około 7% populacji Stanów Zjednoczonych oraz 5% osób w Wielkiej Brytanii. Astma powoduje 4,210 zgonów rocznie w Stanach Zjednoczonych. W 2005 r. w Stanach Zjednoczonych astma wpłynęła na ponad 22 miliony osób w tym 6 mln dzieci. To stanowiło blisko 1/2 miliona hospitalizacji tego samego roku. Na astmę cierpi więcej chłopców niż dziewcząt, ale zapada na nią coraz więcej kobiet niż mężczyzn.