Cha-cha jest najmłodszym tańcem kubańskim i wywodzi się z rumby i mambo. Opiera się na kroku chassis czyli krokach odstaw-dostaw-odstaw.
Do tyłu wykonuje się kroki chasse (tzw. back locki), zaś w przód lock stepy. Autorem stylu tańczenia cha – chy był Pierre Lavelle. Z początku najważniejsza była forma staccato, co polegało na ostrym zginaniu i prostowaniu kolan. Z czasem ta forma przekształciła się w łagodniejszą akcję nóg. Pozostała jednak równie rytmiczna. Forma taneczna została ustalona dopiero w 1953 r. Zaś pierwszy raz cha – chę zatańczono w roku 1957 w Niemczech, gdzie Gerd Hadrich zademonstrował pierwsze kroki.
Ch-cha ma metrum 4/4 i typowe tempo 32-33 takty/min. Jest to umiarkowanie szybkie tempo. Kroki wolne przeważnie wykonuje się na wyprostowanych kolanach, zaś szybsze na luźniejszych. Cha-cha wywodzi się z rumby i również wiele kroku właśnie z tego tańca zostało do cha-chy zaadaptowanych. Głównie zmysłowe, kokieteryjne ruchy, jednak partnerka nie ma na nie tyle czasu ze względu na szybsze niż w rumbie tempo.
W cha-chy, strój jest przeważnie krótki i kolorowy. Tancerze mają duże pole do popisu przy stosowaniu wielu elementów ozdobnych, takich jak złocenia, srebrzenia, frędzle, cekiny i koronki. Panowie mają szansę popisać się strojem, który zazwyczaj jest teatralny, wręcz przerysowany. Kolorystycznie współgra on z ubiorem partnerki. W kwestii wizażu jest to wyrazisty makijaż sceniczny, zaś fryzura sprawia wrażenie swobodnej.