Wiele osób nie ma zaufania do placówek zdrowotnych i uciekają się do najróżniejszych metod i sposobów na wyleczenie swoich schorzeń i dolegliwości. Często korzystają z usług ekspertów medycyny niekonwencjonalnej lub, jak lubią się sami określać, specjalistów od medycyny naturalnej. Jednak trzeba zadać sobie pytanie czy ten rodzaj medycyny jest skuteczny i czy warto z tego skorzystać?
Niekonwencjonalne metody leczenia różnią się znacznie od tych bardziej standardowych, tych konwencjonalnych. Oprócz odmiennych metod leczenia w tej medycynie przeważa przede wszystkim inna ideologia, do której należy rozwój duchowy – lekarze specjaliści w tym zakresie kładą duży nacisk na aspekty emocjonalne, psychiczne.
Według nich jednym z najważniejszych aspektów leczenia jest podejście pacjenta i jego stopień zaangażowania. Wszczepiają w nich nadzieję i chęć do walki z chorobą. Chcą od niego otwartości i zaufania. A jakim sposobem udaje im się je zyskać? Otóż większość z tych metod wiąże się z pewnym mistycyzmem, tajemniczością, ociera się o starożytne, orientalne klimaty, które wiele osób pociąga i poniekąd ekscytuje. Zabiegi jakie się stosuje nie są tak inwazyjne, jak tak te w szpitalach, przeprowadzanych w salach operacyjnych, gdzie anestezjolog czeka z aparaturą, mającą nas zabrać w nieznane. Nie są przerażające, nie zadają bólu, obiecuje się natychmiastowe rezultaty, a pacjenci dodatkowo dostają nadzieję na wyleczenie, pod warunkiem, że będą wierzyć i otworzą umysł, co jest łatwe do osiągnięcia, ponieważ tacy lekarze bardzo szybko łapią kontakt z innymi ludźmi. Wiele z tych sposobów leczenia opisywanych jest w bardzo niezrozumiały, dziwaczny sposób. Dodatkowo sprawiają one wrażenie „niezwykłości”. Medycyna niekonwencjonalna jest również łatwo dostępna i o niebo tańsza w porównaniu z operacjami i innymi zabiegami.
Jakie zabiegi najczęściej stosuje medycyna naturalna? Najbardziej powszechnym wydaje się być akupunktura. Polega ona na wbijaniu specjalnych igieł w miejsca, na których koncentruje się choroba lub miejscach, które są powiązane z chorym narządem. Igły wbija się bezpośrednio w skórę. Ma to na celu uśmierzenie bólu i usunięcie jego źródła. Analogicznie do niej przebiega terapia akupresury, która co prawda nie stosuje igieł ani innych ostrych narzędzi, lecz skupia się na ucisku i masażu miejsc dotkniętych chorobą lub schorzeniem. Podobnie wygląda terapia kryształami, jednak (jak zapewne łatwo się domyślić) do leczenia stosuje się kryształy, których rodzaj dostosowuje się do miejsca na ciele i rodzaju choroby. Niekiedy przeprowadzana jest hipnoza, ponieważ wierzy się, że można tym sposobem pobudzić pewne pokłady świadomości, które są zdolne zmusić organizm do pokonania choroby. Umysł pobudzany jest również dźwiękiem lub kolorami. Popularna jest również irydologia (studiowanie tęczówki oka – na tej podstawie określa się chorobę, jej przebieg i leczenie), homeopatia (specyficzny rodzaj leków), radiestezja (diagnoza i leczenie chorób za pomocą wahadełka), makrobiotyka (leczenie dietą, która jest odmianą wegetarianizmu), aur-weda (dążenie do harmonii ducha i ciała za pomocą jogi i medytacji) oraz zielarstwo.
Brzmi trochę jak czarna magia. W medycynie niekonwencjonalnej często stosuje się różnorakie leki, które najczęściej nie były w żaden sposób testowane, zwykle bezużyteczne, działające jak placebo. Trudno też powiedzieć, czy wszystkie zabiegi są naprawdę bezpieczne – nie ma pewności czy nie wywołają innych dolegliwości, albo nie pogłębią obecnych. Jak już wcześniej było wspomniane, lekarze kładą nacisk na zaangażowanie pacjenta – jeżeli leczenie się nie powiedzie, jest to wina pacjenta, który się nie zaangażował!
Jeśli te sposoby rzeczywiście pomagają, to może powinny zastąpić medycynę konwencjonalną? Są o wiele tańsze, nie sprawiają bólu, niektóre z nich są przyjemne, więc niech zastąpią operacje i terapie. Póki co tak się nie dzieje, być może w pewnym stopniu rzeczywiście uśmierzają ból i dają ukojenie, jednak nie są w stanie wyleczyć całkowicie. Mogą być uzupełnieniem profesjonalnego leczenia, jednak nigdy w pełni go nie zastąpią. Gdyby rzeczywiście tak było, nie potrzebne byłyby kosztowne operacje, rehabilitacje, ani długotrwałe terapie, ponieważ wszyscy ludzie byliby zdrowi.