Oczywiste omyłki pisarskie, to takie omyłki, które są łatwo zauważalne, które popełniono w sposób niezamierzony np. użyto niewłaściwych wyrazów, nastąpiły pomyłki w pisowni
Co do zasady, poprawienie omyłek w złożonych ofertach przetargowych, nie jest uprawnieniem Zamawiającego, lecz obowiązkiem.
Poprawieniu podlegają (art. 87 ust.2 pkt 1-3 Prawa zamówień publicznych):
1) oczywiste omyłki pisarskie,
2) oczywiste omyłki rachunkowe, z uwzględnieniem konsekwencji rachunkowych dokonanych poprawek,
3) inne omyłki polegające na niezgodności oferty ze specyfikacją istotnych warunków zamówienia, niepowodujące istotnych zmian w treści oferty.
Oczywiste omyłki pisarskie, to takie omyłki, które są łatwo zauważalne, które popełniono w sposób niezamierzony np. użyto niewłaściwych wyrazów, nastąpiły pomyłki w pisowni.
Oczywista omyłka pisarska jest to nie tylko fizyczne wprowadzenie omyłkowego zapisu w treści oferty, który nasuwa się samoczynnie, przez pierwszy ogląd danego dokumentu. Oczywista omyłka pisarska polega również na pominięciu określonego zapisu, w szczególności przez techniczne, często komputerowe i automatyczne przesunięcie tekstu, czy też pominięcie fragmentu tekstu, który – jak wskazuje kontekst i całość dokumentu – powinien znaleźć się w danym dokumencie (wyrok KIO UZP z 31 marca 2009 r., KIO/UZP 319/09 – mówi Radca Prawny Eliza Krause.
Oczywiste omyłki rachunkowe to błędy wynikające z niewłaściwego przeprowadzenia działań arytmetycznych, w szczególności błędne zsumowanie lub odjęcie poszczególnych pozycji (postanowienie SN z 21 czerwca 1967 r., II CZ 48/67). Błąd rachunkowy może wynikać z porównania ceny zawartej w ofercie z ceną zawartą w kosztorysie ofertowym (ślepym), jednakże może się okazać w tym przypadku, że zamawiający powinien wówczas wykorzystać też procedurę wyjaśniania z art. 87 ust. 1 PZP.
Sprostowania oczywistych omyłek pisarskich lub oczywistych błędów rachunkowych nie mogą prowadzić do zmiany oferty.
Pojęcie „innej omyłki” polegającej na niezgodności oferty ze specyfikacją istotnych warunków zamówienia, nie zostało w ustawie PZP zdefiniowane.
Konieczność podjęcia działań przez Zamawiającego w trybie art. 87 ust. 2 pkt 3 PZP (poprawienie innej omyłki), jest obligatoryjna, nie ma żadnych wyjątków od tej zasady. Zamawiający musi skorzystać z instytucji poprawienia „innej omyłki”, w razie zaistnienia podstaw faktycznych (tzn. ustalić zasadność poprawy, czy też jej brak), zanim dokona odrzucenia na podstawie przywołanego powyżej przepisu PZP – kontynuuje Radca Prawny Eliza Krause.
Omyłki, o których mowa w art. 87 ust. 2 pkt 3 PZP winny mieć taki charakter, by czynności ich poprawy mógł dokonać zamawiający samodzielnie, bez udziału wykonawcy w tej czynności.
W związku z powyższym w doktrynie ugruntowany został pogląd, że (1931/12) „w zakresie możliwości poprawienia oferty na podstawie art. 87 ust. 2 pkt 3 PZP decyduje okoliczność, czy czynność ta nie doprowadzi do istotnej zmiany treści oferty. W takim wypadku należy ocenić jej wpływ na treść tej ostatniej, rozmiar i wagę (znaczenie) dla całokształtu oświadczenia woli”.
http://www.kancelariaek.pl
