W polskim prawie cywilnym istnieje możliwość nabycia praw majątkowych, jaką jest zasiedzenie. Jest to nabycie prawa własności dzięki długotrwałemu władaniu daną rzeczą. Czas władania ustalany jest przez ustawodawcę. Zasiedzenie może wnioskować przeciwko właścicielowi danej rzeczy, zatem jej posiadacz to osoba fizyczna, prawna, bądź jednostka bez osobowości prawnej, nie związana z danym przedmiotem prawnie.
W największej liczbie przypadków zasiedzenie dotyczy prawa własności nieruchomości. Aby było ono możliwe, w Kodeksie cywilnym muszą zostać zawarte stosowne informacje. Jedną z nich jest informacja o tym, że osoba zainteresowana dokonaniem zasiedzenia powinna być posiadaczem samoistnym. Ponadto osoba ta musi odznaczać się dobrą wiarą w tym co robi, nieprzerwanie od momentu posiadania danej rzeczy. W kwestii nabycia praw do własności nieruchomości poprzez zasiedzenie, nie ma rozróżnienia na poszczególne typy nieruchomości.
Niezależnie od tego, czy mamy do czynienia z nieruchomością lokalową, czy gruntową, wszystkie wymienione mogą ulec zasiedzeniu. Jedyna uwaga w przypadku nieruchomości wiąże się z tym, że nie można nabyć praw własności nieruchomości w drodze zasiedzenia jej części składowej.
Zasiedzenie to bardzo wartościowa instytucja prawa cywilnego. Przede wszystkim umożliwia prawne potwierdzenie stanu faktycznego, w jakim znajduje się dana rzecz. Zachęca aktualnego właściciela do interesowania się elementami majątku, który posiada. Istnieją bowiem sytuacje, w których brak troski o daną rzecz może skutkować wejściem jej w posiadanie innej osoby.
