Masaż Klasyczny Leczniczy nr 14998

MASAŻ KLASYCZNY

     Masaż - jest to ściśle określone działanie bodźcami mechanicznymi na tkanki organizmu. Masaż wykonywany jest za pomocą rąk masażysty bądź też za pomocą specjalnych aparatów. Zabiegowi masażu podlegają tkanki miękkie (skóra, tkanka podskórna, mięśnie), oraz stawy. Na drodze wewnątrzwydzielniczej i neuroodruchowej zachodzi korzystny wpływ masażu na narządy wewnętrzne i układy organizmu. Masaż przyspiesza przemianę materii, powoduje szybsze usuwanie jej produktów z mięśni, zwiększa dopływ substancji odżywczych do mięśni, powoduje wzrost przepływu krwi w obwodowych częściach ciała.

     Masaż - jako zabieg leczniczy i kosmetyczny znany jest od dawna. Cywilizacje wschodnie oraz Egipcjanie i Rzymianie stosowali masaż powszechnie. Obecnie masaż coraz częściej jest środkiem leczniczym wykorzystywanym w wielu dyscyplinach medycznych. Głównie w chirurgii, ortopedii i neurologii jako bardzo istotny składnik rehabilitacji. Masaż usuwa miejscowe napięcia i bóle mięśni spowodowane stresem i niewygodną pozycją w pracy.

Masaż klasyczny jest metodą leczenia fizykalnego, zewnętrznych i wewnętrznych objawów chorobowych, a w wielu przypadkach przyczyn chorobowych.

Polega na mechanicznym drażnieniu tkanek. Wywiera pośredni i bezpośredni wpływ na organizm. Składa się z wielu chwytów, ruchów i opracowań ( głaskania, rozcierania, ugniatania, oklepywania, wibracji, roztrząsania, wałkowania ), których celem jest nie tylko leczenie, lecz także zapobieganie wielu chorobom.

Masaż jest również integralną częścią odnowy biologicznej.

Na podstawie badań i obserwacji stwierdzono, że z pośród znanych metod masażu, masaż klasyczny jest najskuteczniejszy w leczeniu chorób narządu ruchu.

 

Wpływ masażu na układy organizmu

układ krążenia:

• rozszerza naczynia krwionośne,

• zwiększa przepływ krwi i limfy,

• poprawia pracę serca,

• otwiera dodatkowe naczynia włosowate,

• działa przeciwzakrzepowo,

• powoduje szybszy powrót krwi żylnej do serca,

• powoduje szybsze wchłanianie obrzęków i wysięków,

• powoduje przekrwienie okolicy masowanej,

• powoduje lepsze dotlenienie i odżywienie tkanek;

układ nerwowy:

• masaż delikatny działa relaksacyjnie i uspakajająco,

• masaż silny działa pobudzająco,

• poprawia czucie powierzchniowe i głębokie,

• poprawia przewodzenie bodźców nerwowych;

układ mięśniowy:

• powoduje lepsze odżywienie i dotlenienie mięśni,

• przygotowuje mięśnie do wysiłku,

• przyspiesza przemianę materii i powoduje szybsze odprowadzenie

• produktów przemiany materii,

• zwiększa elastyczność mięśni,

• przyspiesza regenerację powysiłkową,

• podwyższa lub obniża napięcie mięśniowe;

układ kostny - stawy:

• uelastycznia stawy,

• utrzymuje prawidłową ruchomość stawów,

• likwiduje przykurcze i zwiększa ruchomość,

• przygotowuje do wysiłku fizycznego,

• przeciwdziała przeciążeniom i kontuzjom,

• powoduje szybszą regenerację po wysiłku,

• uelastycznia torebki maziowe,

• powoduje szybsze wchłanianie wysięków i obrzęków,

 skóra:

• ujędrnia i uelastycznia skórę,

• powoduje szybsze usuwanie zrogowaciałego naskórka,

• podwyższa temperaturę skóry,

• likwiduje lub rozluźnia blizny i zrosty,

• powoduje szybsze spalanie tkanki tłuszczowej,

• przeciwdziała odleżynom,

• ułatwia pracę gruczołów potowych i łojowych
   

Wskazania do masażu klasycznego:

- otyłość, dna, cukrzyca,
- stany wyczerpania u osób bez zmian organicznych,
- w rekonwalescencji i sporcie,
- jako sposób zapobiegania odleżynom,
- zaburzenia w układzie krążenia i oddychania,
- choroby skóry, mięśni poprzecznie prążkowanych, nerwów obwodowych, ośrodkowego układu nerwowego,
- choroby narządów ruchu, reumatyczne i zawodowe.

Przeciwwskazania do masażu klasycznego:

- u chorych z gorączką,
- w krwotokach i chorobach zakaźnych,
- w ostrych stanach zapalnych,
- w chorobach skóry, którym towarzyszą pęcherze, wypryski i przerwanie ciągłości skóry,
- w III i IV stadium choroby Bürgera,
- w łamliwości kości,
- we wczesnych stanach po złamaniu kości,
- przy niektórych owrzodzeniach podudzi,
- w stanach ropnych,
- w zapaleniu żył,
- przy świeżych zakrzepach,
- w daleko posuniętej miażdżycy,
- w nie wyrównanych wadach serca,
- przy występowaniu tętniaków,
- w okresie ciąży i menstruacji,
- w chorobach nowotworowych.