SZKOŁA SALSY Szczecin QUIEROSALSA nr 5912

SALSA

(amer. hiszp., dosł. sos karaibska muzyka taneczna podobna do mamba, ale z elementami jazzu i rocka)

W muzyce po raz pierwszy nazwa "salsa" pojawiła się w latach 30. w piosence Kubańczyka Ignacia Pineiro "Echale Salsita!". Hasło spodobało się latynoskim muzykom, którzy uprościli je do "salsy". Od tamtego czasu salsa ewoluowała. Przeżywała wzloty i upadki, a od kilku lat zachwyca się nią coraz większa rzesza fanów. Niezwykła to muzyka i związany z nią żywiołowy, pełen ekspresji, energii i emocji taniec. Cechuje ją ogromna melodyjność przy jednoczesnym bogactwie rytmów, współbrzmienie wielu instrumentów w śmiałych rozwiązaniach aranżacyjnych.

Salsa jest niezwykłym tańcem opartym na równie niezwykłej muzyce. Muzyka oparta jest na ośmiouderzeniowej frazie rytmicznej. Co drugie uderzenie jest silniejsze i łatwiej rozróżnialne (często odgrywane przez instrument zwany campana) w każdej frazie dwukrotnie odzywają się podwójne uderzenia kong (kub. tumbadora). Tło tworzy powtarzający się, transowy bas. Gra wszystkich instrumentów zawiera się w ramach nadawanych przez dźwięki podstawowego instrumentu i serca salsy, którym jest clave.

Tak bogata muzyka stwarza możliwości rozwoju wielu form tańca. Dzięki niej mogły powstać rozmaite style salsy: Casino, Rueda de Casino, New York Style, Los Angeles Style, Puetro Rican Style.

Dziś salsa jest "obywatelką" całego świata, ale bezsprzecznie jej kolebką jest Kuba. Tam poprzez wieki wspólnego zamieszkiwania wielu narodów i rozmaitych kultur synergicznie złączyły się afrykańskie rytmy, melodyka hiszpańskich instrumentów i współczesna kubańska otwartość i tradycja powszechnego muzykowania i śpiewania.

W I połowie XX wieku ta kubańska, bardzo różnorodna muzyka udała się na "emigrację" do USA i znalazła tam bardzo podatny grunt do rozwoju. Zaczęto ją aranżować na nowe sposoby, odważniej eksperymentowano z rytmami oraz stopniowo rozbudowano instrumentarium. Miała kilka "wybuchów" popularności: w latach 50-tych królowały - mambo, rumba, cha-cha-cha i bolero, pod koniec lat 60-tych zaistniało boogaloo. Nikt dokładnie nie wie, kiedy i pod wpływem czego zaczęto właśnie wtedy określać wiele różnych gatunków muzyki kubańskiej wspólną nazwą "salsa". Dla niektórych wykonawców, słowo to oznaczające po hiszpańsku "sos", było obraźliwe jako zbyt trywialne i pospolite na określenie sztuki. Inni przeciwnie - twierdzili, że słowo salsa idealnie oddaje "zawartość" tej muzyki: sos to wszak pikantna mieszanina wielu różnych składników, która nadaje potrawie właściwy smak.

W latach 70-tych zaistniał styl "salsa caliente" charakteryzujący się dużym tempem utworów, licznymi improwizowanymi partiami solowymi różnych instrumentów i mocnym podkreślaniem roli instrumentów perkusyjnych.

W latach 80-tych pojawiło się wielu wykonawców torujących drogę spokojnej odmianie salsy, tzw. "salsa romantica".

W latach 90-tych salsa stawała się coraz bardziej popularna i poszła dalej "w świat". Dotarła do niemal wszystkich jego zakątków i dla wielu ludzi stała się integralną częścią życia, zadomowiła się na całym świecie. W wielu miastach pojawiają się kluby, w których tańczy się tylko salsę, a jej szkoły są w każdym większym mieście. Dla niektórych taniec ten stał się istotą życia.

Latynosi zgodnie twierdzą, że w tym tańcu nie ma gorszych i lepszych. Każdy tańczy tak, jak mu w duszy gra. Różnorodność ponad wszystko! Salsę tańczy się w parach lub osobno. Oprócz kilku podstawowych kroków - salsa prawie w całości jest improwizowana. To taniec wolności - każdy może dołożyć coś od siebie i stworzyć niepowtarzalny układ.

Żywiołowe figury możesz wykorzystać na domowych prywatkach i na wielkiej, karnawałowej Sali, a wiec: rozluźnij się, ugnij nogi w kolanach i nie przejmuj się, gdy się pomylisz. Ten bardzo energiczny taniec wyrabia kondycję. Kilka godzin ekstatycznej salsy i organizm wypoci trujące toksyny oraz spali sporo kalorii. Salsa wyszczupla talię i umięśnia nogi. Już po miesiącu intensywnych ćwiczeń twoje mięśnie powinny się ładnie zarysować. Trzeba mieć mocne serce i dobrą kondycję, by nie złapać zadyszki na parkiecie w połowie sobotniej imprezy dla "salseros" - maniaków salsy.

Latynoskie kobiety lubią tańczyć salsę, bo podkreśla ich kształty. Mogą do woli kręcić biodrami. W tym tańcu najlepiej czują się pulchne panie, szczególnie te z dużymi biodrami, pupą, biustem i pokaźnymi udami. Na parkiecie, podczas salsy, tusza nie jest dyskryminowana! Taka sylwetka to atut. Typ baletnicy wykluczony!

A wiec: 1 2 3... 5 6 7...