Rzecznik Patentowy
Wykonywanie zawodu rzecznika patentowego polega na świadczeniu pomocy w sprawach dotyczących własności przemysłowej,
obejmujących działania zmierzające do uzyskania, zachowania i wykonywania praw odnoszących się do przedmiotów działalności twórczej,
przeznaczonych do przemysłowego wykorzystania, oraz do nazw i znaków służących do odróżniania usług w działalności przemysłowej
towarów i i handlowej, a także zwalczania nieuczciwej konkurencji.
Rzecznik patentowy świadczy pomoc w szczególności w zakresie :
opracowywania zgłoszeń przedmiotów podlegających ochronie (wynalazki, wzory użytkowe, wzory zdobnicze, topografie układów
scalonych, znaki towarowe ) i dokonywania tych zgłoszeń oraz bierze udział w postępowaniu zgłoszeniowym, spornym i odwoławczym
jako pełnomocnik zgłaszającego;
dokonywania czynności związanych z zachowaniem praw wyłącznych i przeciwdziałania ich naruszaniu;
opracowywania umów z zakresu ochrony własności przemysłowej, a także bierze udział w rokowaniach
z kontrahentami oraz współpracuje przy realizacji tych umów;
INFORMACJA PATENTOWA |
|
Integralną część informacji naukowo-technicznej stanowi informacja patentowa zawarta w literaturze patentowej. Na literaturę patentową składają się:
- opisy patentowe wynalazków - opisy ochronne wzorów użytkowych - opisy wynalazków i wzorów użytkowych wyłożonych do powszechnego wglądu - skróty opisów wynalazków i wzorów użytkowych publikowane w wydawnictwach urzędów patentowych - opisy wzorów zdobniczych - klasyfikacje patentowe wraz z tablicami przejść - wykazy prawnie chronionych wynalazków i wzorów użytkowych według klasyfikacji patentowej - wykazy udzielonych praw wyłącznych według uprawnionych z tego prawa oraz według nazwisk twórców rozwiązań - wykazy według numerów udzielonych praw wyłącznych - wykazy patentów - analogów - przepisy prawne, poradniki, komentarze Informacja patentowa zawarta w opisach patentowych i w innej dokumentacji patentowej
Dokumentacja patentowa powinna być wykorzystywana w szczególności w celu
|
|
Informacja sygnalna Najwcześniejszym opublikowanym sygnałem o zgłoszonym w Urzędzie Patentowym RP ( UP RP ) wynalazku do opatentowania lub wzorze użytkowym do ochrony jest ogłoszenie o zgłoszeniu w Biuletynie Urzędu Patentowego ( BUP ). W BUP-ie publikowane są ogłoszenia o zgłoszeniu w Polsce ( także zza granicy ) w dwóch działach: odrębnie dotyczące wynalazków zgłoszonych do opatentowania i odrębnie zgłoszonych do ochrony wzorów użytkowych. Publikowane ogłoszenia usystematyzowane są według symboli obowiązującej Międzynarodowej Klasyfikacji Patentowej. Ponadto publikowane są wykazy zgłoszeń wynalazków/ wzorów użytkowych w układzie według numerów zgłoszeń. Informacje zawarte w Biuletynie umożliwiają użytkownikowi informacji patentowej zapoznanie się ze skrótami opisów rozwiązań zgłoszonych do ochrony , a także z danymi bibliograficznymi zgłoszenia. Informacja sygnalna o wynalazkach opatentowanych w Polsce oraz chronionych wzorach użytkowych i zdobniczych publikowana jest w "Wiadomościach Urzędu Patentowego" ( WUP ). Informacja patentowa źródłowa Opisy patentowe i opisy ochronne wzorów użytkowych są bardzo cennym i niezastąpionym źródłem informacji . Wyłącznie opisy patentowe /ochronne zawierają informacje o najbardziej aktualnym i realnym stanie techniki, wskazują tendencje rozwojowe w przodujących w zakresie techniki państwach i firmach, dają informacje o stanie prawnym w zakresie ochrony własności przemysłowej oraz wspomagają planowanie badań naukowych i prac badawczo - rozwojowych, a także kierunków eksportu towarów i wymiany naukowo - technicznej. Opisy patentowe i ochronne stanowią podstawową część dokumentów patentowych , a także są jednym z podstawowych dokumentów niezbędnych do przeprowadzenia badań patentowych. W związku z bardzo szerokim kręgiem odbiorców informacji patentowej duże znaczenie ma fakt, że większość urzędów patentowych wydaje opisy patentowe/ ochronne w zbliżonej formie i o podobnej strukturze. Szczególnie ujednolicenie strony tytułowej i zawarcie w niej wszystkich podstawowych informacji przyczynia się do podniesienia efektywności poszukiwań . Strona tytułowa opisu podzielona jest na trzy części , w których umieszczone są informacje:
|
KLASYFIKACJA PATENTOWA
Podstawowym źródłem informacji patentowej jest dokumentacja patentowa. Zbiory patentowe urzędów patentowych poszczególnych krajów zawierają dziesiątki milionów różnego rodzaju dokumentów patentowych: opisy wynalazków i wzorów użytkowych , opisy opublikowanych zgłoszeń wynalazków i wzorów użytkowych, opisy wzorów zdobniczych i przemysłowych. Wykorzystanie ogromnych zasobów wiedzy zawartej w zbiorach dokumentów patentowych jest możliwe jedynie dzięki odpowiedniemu systemowi klasyfikowania tych zbiorów. W wyniku usystematyzowania zbiorów każdy zainteresowany daną dziedziną techniki może szybko dotrzeć do właściwych dokumentów, zorientować się w aktualnym stanie techniki w tej dziedzinie i rozwoju jej na przestrzeni określonego czasu.
Za najstarszą na świecie klasyfikację patentową uważana jest brytyjska klasyfikacja patentowa ( BKP ) tzw." stara". Powstała ona w 1623 roku na podstawie pierwszej ustawy patentowej Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i była kilkakrotnie modyfikowana. BKP "stara" obowiązywała i była stosowana do 1963 r. W "starym" systemie BKP cały zakres wiedzy patentowalnej został podzielony na 146 klas, a następnie klasy na podklasy, działy, poddziały i rozdziały. Klasy zostały uporządkowane w kolejności alfabetycznej według tytułów w języku angielskim i obejmowały wszystkie dziedziny ówczesnej techniki. Za podstawę podziału przyjęto funkcję spełnianą przez przedmiot wynalazku, np. mieszadła znajdują się w jednej klasie bez względu na ich konstrukcję i przeznaczenie.
Kolejne narodowe klasyfikacje patentowe zostały opracowane i zastosowane w XIX wieku, np. w Stanach Zjednoczonych w 1830 r, w Niemczech -1877 r, w Rosji -1897 r.
Najbardziej dostosowany do współczesnej sobie techniki europejskiej i przejrzysty okazał się system niemieckiej klasyfikacji patentowej ( NKP ).System ten obowiązywał do 1975 roku nie tylko w obu państwach niemieckich, ale był w całości lub z pewnymi zmianami przyjęty jako narodowe klasyfikacje patentowe w 17 państwach europejskich, w tym w Polsce, w Austrii, Szwajcarii, Holandii i krajach skandynawskich. NKP ulegała z biegiem czasu pewnym zmianom, co spowodowane było koniecznością dostosowania klasyfikacji do potrzeb ciągłego rozwoju techniki. W NKP jako kryterium podziału przyjęto zasadę podziału branżowego, zatem struktura klasyfikacji patentowej odpowiada w przybliżeniu strukturze organizacyjnej przemysłu. W systemie tym cały zakres wiedzy technicznej uszeregowano w 89 klasach patentowych, te z kolei podzielono na podklasy, dalej na grupy i podgrupy odpowiadające dziedzinom coraz bardziej zawężonym. Kolejność klas wynika z ich tytułów w języku niemieckim.
Przykład symbolu klasyfikacyjnego wg NKP:
45a,104
klasa |
45 |
Rolnictwo łącznie z leśnictwem; hodowla zwierząt; polowanie i zakładanie pułapek; rybołówstwo |
( wg. MKP - A01 ) |
podklasa |
45a |
Uprawa roli |
( wg. MKP - A01B ) |
grupa główna |
100 |
Narzędzia ręczne |
|
podgrupa nadrzędna |
102 |
.Łopaty; szufle |
|
Podgrupa |
104 |
..Zębate |
|
Amerykańska klasyfikacja patentowa ( AKP ) stosowana jest w USA od 1830 r. do dnia dzisiejszego jako podstawowa klasyfikacja patentowa. AKP jest skomplikowanym, ale jednocześnie najdokładniejszym systemem klasyfikacji narodowej. System ten jest poddawany zmianom i uzupełnieniom w zależności od potrzeb. Podstawą konstrukcji systemu amerykańskiego jest podział całego zakresu wiedzy technicznej na 400 klas ( w 1830 r. było 16 klas ). Klasy podzielone są na podklasy. W celu zwiększenia stopnia dokładności klasyfikacji do niektórych klas i podklas AKP wprowadzono symbole dodatkowe tzw. podklasy " nieoficjalne" oraz hasła " Digests". Pierwotnie kolejność klas wynikała z alfabetycznego układu tytułów w języku angielskim; obecnie porządek ten został częściowo zatracony. Klasy pokrewne technologicznie połączone są w tzw. grupy główne ( Main groups ), które dziela się na podgrupy i rodziny klas, związanych ze sobą cechami funkcjonalnymi.
Zasadą klasyfikowania wg AKP jest funkcja użytkowa danego rozwiązania wynikająca bezpośrednio z istoty wynalazku lub uzyskanych z jego stosowania efektów. Zasadę funkcjonalności stosuje się tylko do prostszych urządzeń i sposobów. W przypadku urządzeń i sposobów bardziej złożonych bierze się za podstawę zakwalifikowania uzyskiwany z nich efekt lub produkt. Jeśli rozwiązanie nie może być zakwalifikowane w powyższy sposób , klasyfikację ustala się na podstawie struktury, budowy produktu, tj. kształtu wyrobu, budowy fizycznej lub składu chemicznego substancji czy mieszaniny. W ustalaniu właściwej klasyfikacji bardzo pomocne są tablice AKP ( Manual of classification )przedstawiające wszystkie klasy i podklasy oraz alfabetyczny indeks haseł ( Index of classification ), w którym przy każdym haśle podana jest odpowiednia klasa lub podklasa AKP.
Przykładowy symbol klasyfikacji wg. AKP:
002/6.3
klasa |
002 |
Apparel |
podklasa |
6.3 |
Aviator’s helmet |
Międzynarodowa Klasyfikacja Patentowa
( skrót w jęz. polskim: MKP, w jęz. angielskim: Int.Cl. )
Pod koniec XIX wieku, przy coraz szerszej międzynarodowej wymianie materiałów informacyjnych, pojawia się potrzeba wprowadzenia jednolitego systemu klasyfikacji patentowej. W wyniku wieloletnich prac została opracowana międzynarodowa klasyfikacja patentowa, która od roku 1954 została przyjęta do stopniowego wprowadzania przez kraje EWG, a od 1961 r., jako klasyfikacja dodatkowa, przez kraje RWPG. Aktualnie większość krajów należących do Konwencji Paryskiej, w tym Polska ( od 01.01.1970 r. ), stosuje MKP jako klasyfikację podstawową. Należy zaznaczyć, że Urząd Patentowy PRL ( obecnie UP RP )dokonał reklasyfikacji wszystkich polskich patentów, tj. od nr 1 udzielonego w 1924 r. do patentu nr 60 126 udzielonego w 1969 r. Można więc obecnie korzystać ze zbiorów polskich opisów patentowych opierając się wyłącznie na systemie MKP.
Ze względu na stały rozwój techniki, system klasyfikacyjny MKP jest mniej więcej co 5 lat przeredagowywana i poszerzana. Aktualnie obowiązuje VII edycja MKP oznaczana symbolem Int.Cl.7. Pomocą w ustaleniu wprowadzonych zmian i uzupełnień w kolejnych edycjach MKP są tablice przejść między edycjami .
|
||
|
||
|
|
|
|
Noś parasol przy pogodzie |
|
|
|
|
Przedmiotem wynalazku jest obejma pozwalająca na umocowanie parasolki na głowie bez niebezpieczeństwa potargania fryzury |
||
|
|
|
Przeciwsłoneczna osłona samochodu |
||
|
|
|
|
|
|
Idealne nakrycie głowy na letnie wypady za miasto - przeciwsłoneczny daszek połączony z tacą na napoje |