Centrum Badań Mikrobiologicznych i Autoszczepionek Sp. z o.o.
W przypadkach, kiedy zawodzą metody leczenia antybiotykami i gotowymi szczepionkami, pomocna okazuje się autoszczepionka, która wypełnia te lukę uwzględniając w swym składzie nowe czynniki etiologii i indywidualnej zmienności drobnoustrojów.
Autoszczepionka (szczepionka własna) jest szczepionką przygotowaną z zabitych drobnoustrojów uprzednio izolowanych z ogniska zakażenia od chorego i stanowiących odpowiedzialny za to zakażenie czynnik etiologiczny. Autoszczepionka jest przeznaczona wyłącznie do podawania choremu, od którego uzyskano dany szczep bakteryjny. Stosowanie autoszczepionek, podobnie jak szczepionek fabrycznych, ma na celu podniesienie odporności organizmu. Za stosowaniem autoszczepionek przemawiają nagromadzone przez lata dane kliniczne, uzyskane z obserwacji zarówno pojedynczych przypadków, jak i wybranych grup chorych. Najlepsze wyniki leczenia uzyskano w nawracających zapaleniach szpiku kostnego czy w nawracającej czyraczności, gdzie zazwyczaj występuje jeden rodzaj bakterii, np. Staphylococcus aureus. Również dobre wyniki uzyskuje się w leczeniu zmian trądzikowych, gdzie występuje jeden rodzaj Propionibacterium odpowiedzialny za powstanie tych zmian. W przypadkach, kiedy przyczyną może być kilka lub kilkanaście drobnoustrojów (przewlekłe stany zapalne z dróg oddechowych, moczowych, rodnych) decyzja dotycząca ustalenia składu autoszczepionki jest niezwykle trudna ze względu na konieczność ustalenia właściwego czynnika etiologicznego, wybrania go spośród wielu drobnoustrojów znajdujących się w danym regionie i stanowiących tam często tzw. normalną florę ustroju. Tego można dokonać tylko i wyłącznie wtedy, kiedy materiał do badania zostanie pobrany w odpowiedni sposób, tzn. przed rozpoczęciem chemioterapii, w początkowej fazie choroby lub - w stanach przewlekłych - w momencie zaostrzeń, w przerwie stosowania antybiotyków. Badania takie mogą być prowadzone jedynie przez zespół specjalistów z zakresu mikrobiologii, zespół dysponujący wiedzą na ten temat i odpowiednim sprzętem, który gwarantuje wykonanie skutecznej w leczeniu autoszczepionki. Nasz zespół posiada bardzo dobre wyniki i doświadczenie
|
w leczeniu autoszczepionkami schorzeń układu oddechowego dzieci dzięki wieloletniej współpracy z Górnośląskim Ośrodkiem Rehabilitacji Dzieci w Rabce (LIT). Z dotychczasowych danych wnika, że autoszczepionkę można zastosować wtedy, gdy lekarz wyczerpie wszystkie inne metody terapeutyczne, a zakażenie ma charakter nawracający. Należy pamiętać, że leczenie autoszczepionką ma charakter pomocniczy, wymaga jednoczesnego stosowania innych metod leczeni, np. antybiotykoterapii celowanej. Leczenie autoszczepionką powinno być prowadzone wyłącznie przez lekarza i tylko lekarz może podjąć decyzję o skierowaniu chorego do wykonania autoszczepionki, ponosząc odpowiedzialność za przebieg leczenia.
Autoszczepionkę (jej skład) przygotowuje się na podstawie analizy mikrobiologicznej danego materiału. Badanie to polega na wyizolowaniu czystej hodowli bakteryjnej (od chorego), dokładnym określeniu szczepu i jego własności biochemicznych (biotyp). Równocześnie wykonuje się oznaczenie wrażliwości bakterii na antybiotyki (antybiogram), które stanowi podstawę wyboru leku celowanego leczenia wraz z podawaniem autoszczepionki. Autoszczepionka jako lek musi być przed wydaniem poddana kontroli jałowości i toksyczności, musi być bezpieczna. Czasokres przygotowania autoszczepionki wynosi około 4 tygodni. Autoszczepionkę podaje się wg załączonej instrukcji. Szczepionkę wprowadza się zazwyczaj podskórnie. Ostatnio ukazuje się coraz więcej prac zalecających doustne podawanie szczepionek. Zespół nasz, zajmując się od wielu lat produkcją autoszczepionek i prowadząc współpracę z wieloma ośrodkami w kraju doskonali formę tego leku, a ostatnio wprowadził formę doustną autoszczepionki w postaci kapsułek żelatynowych, polecanych szczególnie dzieciom w przypadku schorzeń układu oddechowego oraz w stanach zapalnych dróg moczopłciowych. O skuteczności autoszczepionki decyduje szereg czynników, jak skład autoszczepionki (odpowiednia diagnostyka mikrobiologiczna), forma podania, czasokres podawania, leczenie podstawowe (odpowiednio dobrany antybiotyk), itp.. Ze względu na niewystarczającą wiedzę, dotyczącą skuteczności stosowania autoszczepionki, brak standaryzacji i przygotowania (personalnego i technicznego) niektórych pracowni, wymagana jest wielka ostrożność i rozwaga w wyborze tego typu leczenia. Jedynie ścisła współpraca lekarza klinicysty ze specjalistą mikrobiologiem może prowadzić do ustalenia faktycznego czynnika etiologicznego zakażenia, a więc składu przyszłej szczepionki, prawidłowego jej wykonania i podawania, daje szanse skutecznego leczenia antybiotykami i autoszczepionką.
Zapraszam serdecznie do kontaktu poprzez formularz.
Oddzwonię lub odpiszę niezwłocznie.