Charakterystyka rasy:
Głowa Haflingera jest niewielka i ma cały wdzięk głowy araba. Oczy są duże, uszy małe i ruchliwe. Szyja silna, a łopatki długie i skośne. Grzbiet prosty i szeroki, zad zaokrąglony i dobrze umięśniony. Nogi są dosyć krótkie i dobrze ukostnione. Na nogach nie ma zbyt wielu sterczących szczotek, grzywa i ogon obfite.
Znakomite kuce pracujące w górskim terenie. Dziś ta ich właściwość czyni je atrakcją turystyczną. Niegdyś kuce te stanowiły ważną pomoc w transporcie i rolnictwie.
Pochodzienie:
Kraj Austria (pd. Tyrol)
Haflinger powstał na południu, w górach pd. Tyrolu, na wysokości 1500-2000 m npm. Chroniony przed mieszaniem z innymi rasami, rozwinął się w krzepką rasę, dającą potomków bardzo zbliżonych do typu rasy.
Głównym ośrodkiem hodowlanym była dolina Sarn wokół wsi Hafling. Jej mieszkańcy prawdopodobnie pochodzą od Ostrogotów, którzy się tam osiedlili po wygnaniu z Włoch w VI w. n.e. Przywieźli z sobą małe konie arabskie używane na wojnie i krzyżowali je z górskimi kucami, aż wyprowadzili miejscową rasę, przodka współczesnego Haflingera.
Pierwsze zapisy o rasie pochodzą z 1868, z opisu ogiera El Bedavi XXII, mającego wzmocnić miejscową rasę. Był on synem ogiera czystej krwi arabskiej, ze słynnej węgierskiej stajni w Babolna, i klaczy tejże rasy. El Bedavi XXII został skrzyżowany z miejscowymi kucami; począwszy od niego można już prześledzić historię współczesnej rasy Haflinger. Jego syn, 249 Follie, został rozpłodowym ogierem założycielskiego rodu. Follie miał typową kasztanową sierść, białą grzywę i biały ogon. 99% rasy odziedziczyło tę cechę w wyniku chowu wsobnego, jaki miał miejsce w XIX w.
Ze swą mocną budową, pewnością kroków, pojętnością i siłą, Haflinger był powszechnie używany przez austriackich górali. Zarówno w latach pokoju, jak i w czasach wojny byt także zwierzęciem jucznym. Tuż przed II wojną światową Niemcy promowali hodowlę Haflingerów, gdyż chcieli ich używać do transportu w górach.
Dziś austriacki rząd popiera hodowlę tej rasy. Kuce znakowane są literą „H" w połączeniu z narodowym kwiatem Austrii, szarotką.
(Źródło: Konie JANE KIDD Wyd. Ryszard Kluszczyński, 1995r.)