Ocieplenie i zabudowa poddaszy - Warszawa nr 7853

Szanowni Państwo !
     Firma, którą kieruję już ponad dziesięć lat specjalizuje się w pracach z zakresu wykańczanie wnętrz. Dotyczy to zarówno nowych mieszkań i lokali jak i remontów oraz modernizacji mieszkań i lokali używanych. Gwarantuję, że zlecone nam pracę zostaną wykonane w uzgodnionym terminie a ich jakość zgodna będzie z odpowiednimi normami budowlanymi.    

Zapraszam do współpracy.
Grzegorz Hoffman

   Aby zabudowa poddasza została wykonana poprawnie muszą być profesjonalnie wykonane cztery etapy budowy: ułożenie wełny mineralnej, montaż rusztu na profilach CD60, mocowanie paroizolacji oraz mocowanie płyt kartonowo-gipsowych i spoinowanie.

Ułożenie wełny mineralnej.
Wykonując izolacje z wełny mineralnej staramy się, aby współczynnik przenikania ciepła U nie był większy niż 0,3 W/(m2K). W tym celu dach ociepla się przynajmniej 25-centymetrową warstwą izolacji. Ocieplenie najlepiej układać krzyżowo w dwóch warstwach: między krokwiami (mata gr. 20 cm) i pod krokwiami (mata gr. 5 cm). Bez drugiej, dodatkowej warstwy ocieplenia tworzą się wzdłuż krokwi mostki termiczne, co objawia się widocznymi ciemnymi smugami.
Warto pamiętać, że grubość warstwy ocieplenia może się równać wysokości krokwi tylko wtedy, jeśli do wstępnego krycia dachu użyto folii o wysokiej paroprzepuszczalności. Jeżeli zastosowano folię niskoparoprzepuszczalną lub na dachu zastosowano szczelne pokrycie (np. papę wierzchniego krycia), między poszyciem dachu a górną płaszczyzną warstwy izolacji termicznej należy zostawić szczelinę wentylacyjną. Jej grubość powinna wynosić od 2,5 do 8 cm - tym więcej, im dłuższa jest połać dachowa.

Montaż rusztu.
Ruszt najlepiej jest wykonać na profilach stalowych CD60. Stosowanie łat drewnianych nie jest godne polecenia, gdyż łaty są zazwyczaj z drewna kiepskiej jakości, ani niewysuszone, ani niezaimpregnowane. Mokre drewno wysycha po zamocowaniu i zaszpachlowaniu połączeń między płytami, przez co powoduje pęknięcia tych połączeń i deformacje powierzchni zabudowy.
Profile sufitowe nie należy mocować bezpośrednio do krokwi lecz z zastosowaniem specjalnych uchwytów. Do krokwi poziomych i pionowych stosować należy uchwyty typu ES, do krokwi ukośnych uchwyty sztywne. We wszystkich miejscach ruszt powinien wyznaczać równą płaszczyznę, a więc położenie każdego jego elementu musi być dokładnie sprawdzone. Dopiero do takich wypoziomowanych elementów mocuje się płyty.

Mocowanie paroizolacji.
Paroizolację układa się zawsze po wewnętrznej stronie ocieplenia. Najlepiej, jeśli można ją przykleić do profili taśmą dwustronnie klejącą, która nie powoduje dziurawienia folii i zmniejsza niebezpieczeństwo rozdarcia się jej podczas montażu płyt gipsowo-kartonowych.
W pomieszczeniach wilgotnych połączenia między pasami paroizolacji - ułożonymi z 20-centymetrowym zakładem - trzeba dokładnie uszczelnić. Stosuje się do tego specjalną taśmę oferowaną w tym celu przez producentów folii. Folię należy również wywinąć na wszystkie murowane ściany poddasza i w tym miejscu także uszczelnić.

Mocowanie płyt kartonowo-gipsowych.
Płyty montujemy za pomocą systemowych wkrętów, w odstępach minimum co 150 mm. Spoinowanie połączeń między płytami należy wykonać stosując na pierwszą warstwę specjalny gips do spoinowania płyt g-k np. Uniflott oraz taśmę zbrojoną, na drugą warstwę gips do gładzi. Spoiny należy wyszlifować drobnym papierem ściernym.

Firmy współpracujące:

• Knauf Polska
• Lafarge Nida Gips
• Norgips Polska
• Isover Polska
• Rockwool Polska