Dziczyzna to mięso rzeźne, które można spożywać po badaniu weterynaryjnym. Potwierdza to pieczęć organu weterynaryjnego. Gospodarczo i kulturowo gatunki takie jak: dzik, jeleń, jeleń rogacz, jeleń gwiazdkowy, zające, króliki oraz dzikie ptactwo: kury bażanty, kury nioski, przepiórki i kaczki krzyżówki mają ogromne znaczenie, ale także cyranki oraz cyraneczki
Dziczyzna to jeden z tradycyjnych specjałów kuchni polskiej. Doceniane są jego walory smakowe i odżywcze. Niskokaloryczne mięso z dziczyzny. Cechą charakterystyczną dla tego rodzaju mięsa jest to, że ma niską zawartość tłuszczu, silne ukrwienie i ostre zapachy. Jest bogatym źródłem białka i witaminy B.
Największe korzyści zdrowotne wykazuje dzik i dziczyzna. Zawiera dużą ilość magnezu, fosforu i wapnia. W tym rodzaju mięsa znajdziemy także źródło żelaza. Nie ma większych przeciwskazań dietetycznych, dlatego może jeść je każdy, ze względu na to, że jest lekkostrawne. Najbardziej delikatne mięso znajdziemy w upolowanych zwierzętach jesienią lub na początku zimy. Dziczyzna jako mięso ma wtedy dość specyficzny smak oraz zapach. Ma na to wpływ naturalna żywność, którą zwierzęta spożywają wiosną i latem, bogata w trawy, pędy, korę, grzyby i jagody.
Dzikie zwierzęta są zwykle twardsze niż zwierzęta gospodarskie i należy je zmiażdżyć przed gotowaniem. Najlepiej powiesić je w chłodnym, przewiewnym miejscu, aby kawałki się ze sobą nie stykały. Co do samego procesu przygotowania, należy zwrócić uwagę na rodzaj mięsa. Każde z nich przygotowuje się innym sposobem, ale także przechowywanie czy szatkowanie jest zależne od rodzaju. Należy zatem przed przystąpieniem do przygotowywania posiłków zapoznać się z zaleceniami.