Sztuki walki są skodyfikowane w systemach i tradycjach w bojowych praktykach. Praktykuje się je z wielu powodów. Konkurencji, samoobrony, dla zdrowia fizycznego, psychicznego i rozwoju duchowego. Termin sztuka walki zrobił się mocno związany ze sztukami walki wschodniej Azji, ale był pierwotnie używany w odniesieniu do systemów bojowych w Europie już w 1550r. Angielski podręcznik szermierki z 1639 roku użył w odniesienia do konkretnie "nauki i sztuki" w walce mieczem. Słowo to ostatecznie pochodzi z łaciny i oznacza "sztukę Mars", a Mars jest rzymskim bogiem wojny. Co poniektóre sztuki walki są uważane za "tradycyjne" i są związane z pochodzeniem kulturowym, etnicznym czy religijnym, w momencie gdy inne są systemami opracowanymi zarówno przez prowodyrów lub stowarzyszenia. Dużo osób zainteresowanych jest tematyką wschodnich sztuk walki. Opierając się na badaniach z dziedziny psychologii, aktywne uprawianie różnych form walki, zmniejsza poziom agresywności. Szkoła walki gwarantuje nam większą świadomość własnych umiejętności. Ponadto zyskujemy większy respekt dla innych, przede wszystkim dla osoby nas trenującej, odgrywającej zazwyczaj rolę mentora. Sztuki walki to nie tylko bójka, ale cała otoczka, jaka się na to składa. Kultura, treningi, dyscyplina, to wszystko czego możemy się nauczyć uprawiając walki wschodu. Obecnie istnieje bardzo dużo szkół sztuk walki. Jest ważne, aby zdecydować się na taką szkołę, która za cel obiera sobie nauczenie nas nie tylko jak atakować i bronić się, ale również, by zadbała o nasz rozwój w kierunku duchowym i psychicznym. Poprzez to nauczymy się jak kontrolować wybuchy agresji i nie dać się wytrącić z równowagi. Jednocześnie zmniejszy się nasz poziom stresu w organizmie wywołany strachem, zaś nasza wydajność automatycznie podwyższy się.