Leasing jest to forma finansowania, w której finansujący (nazywany leasingodawcą) przekazuje korzystającemu (nazywanego leasingobiorcą) dobra inwestycyjne. Tymi dobrami najczęściej są samochody, maszyny lub komputery. Na podstawie umowy leasingowej, finansujący przekazuje korzystającemu prawa do użytkowania przedmiotu leasingu w zamian za określone płatności, nazywane ratami leasingowymi. Ważne jest to, że właścicielem przedmiotu leasingu do końca trwania umowy leasingowej pozostaje leasingodawca.
Opłata wstępna - pierwszy wydatek jaki musi ponieść leasingobiorca, zazwyczaj wynosi ona od 1% do 45% wartości przedmiotu leasingu.
Wykup – cena za jaką leasingobiorca może lub musi wykupić przedmiot leasingu od leasingodawcy, zazwyczaj wynosi ona od 1% do 20% wartości przedmiotu leasingu, w szczególnych przypadkach może być ona wyższa.
Okres leasingu – czas, na który zostaje zawarta umowa leasingu. W przypadku samochodów, ten okres najczęściej wynosi od 24 do 60 miesięcy, w szczególnych przypadkach nawet do 84 miesięcy. Należy pamiętać, że większość leasingodawców, w przypadku leasingu aut używanych wyznaje zasadę, że wiek samochodu + okres leasingu nie powinien przekraczać 10 lat. Czyli na przykład auto 5 letnie może zostać wyleasingowane na maksymalnie 5 lat.
Koszt całkowity leasingu – jest to suma opłat, jaką leasingobiorca będzie musiał zapłacić (opłata wstępna, wszystkie raty, wykup). Określana jest jako x% wartości początkowej pojazdu, przy czym x% nigdy nie będzie mniejsze niż 100%. Na przykład jeżeli pojazd jest wart 100 000 zł, a suma opłat wynosi 105% to korzystający łącznie zapłaci 105 000 zł.
Leasing operacyjny jest najbardziej popularną formą leasingu. Charakterystyczne w nim jest to, że
• przedmiot leasingu operacyjnego jest zaliczany do składników majątku leasingodawcy,
• raty leasingowe, opłata wstępna i wykup są kosztem uzyskania przychodów leasingobiorcy.
• podatek VAT jest doliczany do każdej raty leasingowej i podlega odliczeniu przez korzystającego.
W przypadku leasingu finansowego sytuacja wygląda z goła inaczej. Pierwszą podstawową różnicą jest to, że w przeciwieństwie do leasingu operacyjnego, w leasingu finansowym przedmiot leasingu zostaje zaliczony do składników majątkowych leasingobiorcy. Oznacza to, ze to na nim spoczywa obowiązek dokonywania odpisów amortyzacyjnych. Kolejną różnicą jest to, że korzystający do kosztów uzyskania przychodu może zaliczyć jedynie część odsetkową raty leasingowej, a przed obiorem samochodu należy uiścić cały podatek VAT.
Leasing bez obowiązku wykupu (zwany również wynajmem długoterminowym), jak sama nazwa wskazuje, znosi obowiązek wykupu przedmiotu leasingu przez leasingobiorcę. Raty tego typu leasingu kalkulowane są na podstawie utraty wartości przedmiotu leasingu. Dlatego na przykład, raty dla samochodów różnych marek, o podobnej wartości mogą być diametralnie inne. Często do wynajmu długoterminowego dodawane są usługi typu ubezpieczenie, assistance czy też auto zastępcze.
Stosunkowo nowym rodzajem leasingu jest leasing konsumencki (prywatny). Jest on skierowany (w przeciwieństwie do wyżej wymienionych rodzajów leasingu) do osób, które nie posiadają działalności gospodarczej.
Rzeczy, które warto wiedzieć:
• zwiększenie opłaty wstępnej lub wykupu zmniejsza ratę leasingową,
• wydłużenie okresu leasingu zmniejsza ratę leasingową,
• nazwa leasing pochodzi od angielskiego słowa „lease” co oznacza nająć/wydzierżawić,
• o leasing można się starać w procedurze uproszczonej, tzn. bez okazywania dokumentów finansowych, co bardzo skraca proces,
• leasing można przenieść na inną osobę za pomocą cesji.