Operacje ręki, barku - ortopedia Bielsko - Biała nr 6498

  Zespół chirurgów-ortopedów Kliniki Św. Łukasza zajmuje się diagnostyką i leczeniem dysfunkcji narządu ruchu, które są wynikiem urazów lub chorób stawów i kości. W każdym przypadku lekarze dokładają wszelkich starań, aby leczenie było poprzedzone jak najlepiej postawioną diagnozą. W zależności od potrzeby chirurdzy korzystają z najbardziej nowoczesnych metod i urządzeń dostępnych w Klinice jak aparat RTG stacjonarny, aparat RTG śródoperacyjny oraz trójwymiarowy aparat USG najnowszej generacji. W niektórych przypadkach pacjenci są kierowani na badanie MR (rezonans magnetyczny) lub TK (tomografia komputerowa). Dokładne badanie pacjenta z zastosowaniem nowoczesnych technik obrazowania ma na celu podjęcie właściwej decyzji dotyczącej rozwiązania problemu chorobowego: operować, czy leczyć zachowawczo. W przypadkach leczenia nieoperacyjnego (zachowawczego) dużą rolę odgrywa doświadczony zespół Wyślij e-mail , dysponujący nowocześnie wyposażoną salą gimnastyczną i zakładem fizykoterapii. Zdecydowana większość operacji które są przeprowadzane w obrębie stawów takich jak kolano, bark, łokieć, staw skokowy - wykonywana jest małoinwazyjną metodą Wyślij e-mail .

Staw barkowy, arcydzieło biomechaniki, precyzyjnie zbalansowany uklad ścięgien i mięsni, utrzymujących dużą głowę kości ramiennej w doskonałym połączeniu z małym wydrążeniem stawowym, zapewniający niespotykaną w innych stawach naszego organizmu ruchomość, daje nam mozliwość niemal nieograniczonego posługiwania się naszymi rękoma ale zarazem wszelkie schorzenia tego skomplikowanego "urządzenia" potrafią zamienić nasze życie w koszmar bólu przeplatającego sie z poczuciem niepełnosprawności. Chorując na jedno z nawet najłagodniej przebiegających schorzeń stawu barkowego, często tracimy przyjemność korzystania z życia, a nawet zdawani bywamy na pomoc naszego otoczenia, co często jest krępujące i trudne do akceptacji, zwłaszcza, że dolegliwości te potrafią przewlekać sie na długie miesiące, a nawet lata. W naszej praktyce, spotykamy się z pacjentami, którzy dużą część swego życia spędzili na walce z bólem, niekończących się seansach rehabilitacyjnych, pobytach w sanatoriach i połykaniu dużych ilości najróżniejzych leków. Najwyższy czas zmienić ten stereotyp.
Choroby barku można SKUTECZNIE leczyć.

Przełomem w diagnozowaniu chorób barku stało sie zastosowanie nowoczesnych technik obrazowych (USG trójwymiarowe, rezonans magnetyczny) wykorzystywanych obecnie w radiologii. Pozwalają one w bardzo precyzyjny sposób "zobaczyć" wnętrze stawu bez jego otwierania i umożliwiają, jeśli to konieczne, dokładne zaplanowanie leczenia. Nowoczesna technika plus doświadczenie kliniczne lekarza pozwalają zdiagnozować obecnie ponad 90 % schorzeń stawu ramiennego.

PODSTAWOWE DOLEGLOWOŚCI I NIEPOKOJĄCE OBJAWY

U ludzi młodych, aktywnych, uprawiających sport, lubiących ryzyko i często balansujących na jego granicy, jeden niefortunny upadek może spowodować zwichnięcie lub podwichnięcie stawu ramiennego. Dolegliwości rozpoczynają się dyskomfortem wynikającym z poczucia niestabilności stawu, często towarzyszy im ból. Mogą pojawiać się kolejne zwichnięcia lub podwichnięcia . Dalsze uprawianie sportu staje się uciążliwe, o obawa przed następnymi epizodami ostrego, nagłego bólu, ogranicza aktywność życia codziennego.

Objawy takie sugerują rozpoznanie niestabilności stawu ramiennego. Schorzenie to jest spowodowane dysfunkcją aparatu torebkowo- więzadłowego tworzącego połączenie pomiędzy łopatką i kością ramienną. Wyróżniamy kilka typów niestabilności, sklasyfikowanych według rodzaju i lokalizacji uszkodzeń: niestabilność przednią, tylną lub wielokierunkową. Niestabilności może towarzyszyć uogólniona wiotkość stawów. Wywiad dotyczący urazu bywa niejasny.

Upadek na schodach czy chodniku, wymuszone podparcie się na wyprostowanej ręce, podniesienie ciężkiego przedmiotu, powodujące ostry ból w barku, który często ustępuje po kilkunastu dniach, aby powrócić ze zdwojoną siła, powodując bezsenne noce, spędzane na poszukiwaniu przynoszącego choćby najmniejszą ulgę położenia ręki, to objawy mogące sugerować uszkodzenie ścięgien mięśni rotatorów ramienia. Zabiegi rehabilitacyjne, jeśli przynoszą poprawę, to jest ona krótkotrwała, a kolejne opakowania leków przeciwzapalnych działają coraz słabiej i niszczą żołądek.

Chorzy z uszkodzonym stożkiem rotatorów mają z czasem duże problemy z uniesieniem w górę ręki i wykonywaniem najprostszych czynności z wyciągniętymi przed siebie rękoma. Włożenie koszuli do spodni za plecami lub zapięcie biustonosza stają się nie lada wyczynem, okupionym bólem. Charakterystycznym objawem jest osłabienie siły mięśniowej ręki i ból pojawiający się w połowie ramienia.

Ból odczuwany w okolicy końca barkowego obojczyka, zniekształcenie obrysów stawu barkowo obojczykowego, tkliwość przy dotyku tej okolicy, a w szczególności bolesność przy próbie płożenia dłoni na przeciwległej łopatce, mogą oznaczać wystąpienie zmian zwyrodnieniowych stawu barkowo-obojczykowego.

Niepokojąca, stopniowa utrata siły w ręce, okresowo pojawiający się ból w okolicy łopatki, promieniujący w górę do szyi i w dół - do połowy ramienia, mięśnie w porównaniu do drugiej strony są mniejsze i łatwiej pod palcami wyczuć kość łopatkową, piekący ból nasilający się w trakcie siedzenia i jazdy samochodem, to niektóre z objawów zespołu uciskowego nerwu nadłopatkowego

METODY LECZENIA

Dawniej wszystkie interwencje chirurgiczne w barku odbywały się w tradycyjny sposób, to znaczy z szerokim cięciem operacyjnym, co w niektórych przypadkach jest i dziś standardem postępowania, jednak zawsze związane jest z dużą ingerencją w gorset tkanek miękkich, mięśni, torebki stawowej i więzadeł.

Przed ponad dwudziestu laty pewien dociekliwy, paryski reumatolog, po raz pierwszy użył nieskomplikowanego układu optycznego do obejrzenia wnętrza stawu ramiennego, czym zapoczątkował dynamicznie rozwijającą się w chwili obecnej dziedzinę medycyny. Współczesne przyrządy, udoskonalone nowoczesną myślą techniczną, dają nam do ręki możliwości nie tylko oglądania, ale i skutecznego leczenia schorzeń barku metodą endoskopową. W zależności od stwierdzonego w trakcie inspekcji stawu rodzaju uszkodzeń, dobierane są dostępy operacyjne, które są nacięciami na skórze długości ok. 7 mm. Jest ich zazwyczaj od 2 do 5. Wszystkie czynności operacyjne odbywają się za pomocą narzędzi artroskopowych, wprowadzanych do barku przez te otwory. Również implanty stosowane w zabiegach rekonstrukcyjnych ścięgien są zakładane w ten sam sposób.

Operacje barku

• artroskopowa operacja odbarczenia ciasnoty podbarkowej
• artroskopowa naprawa stożka rotatorów barku
• artroskopowa plastyka obrąbka stawu ramienno-łopatkowego (leczenie niestabilności barku)
• artroskopowa naprawa uszkodzonego ściegna głowy długiej bicepsa
• Operacje zespołów uciskowych nerwów obwodowych
  • operacja zespołu cieśni nadgarstka, metoda półotwarta lub klasyczna
  • operacja zespołu rowka nerwu łokciowego
  • operacja cieśni kanału Guyona
• Operacje ręki
  • operacja palca zatrzaskującego
  • operacja plastyczne zniekształceń palców
  • synowektomia stawów ręki
  • tenosynowektomia nadgarstka
  • artrodeza stawów międzypaliczkowych
  • usunięcie ganglionu
  • endoprotezy stawów ręki