"Ustawa" w bazie wiedzy (strona 5)

Ustawa o informatyzacji służby zdrowia nakłada na placówki medyczne obowiązek prowadzenia dokumentacji medycznej pacjenta w formie elektronicznej. Na co zwrócić uwagę? Jak wybrać system, który pozwoli sprawnie zarządzać przychodnią?

Większość Polaków została już uraczona ankietą od swojej gminy, spółdzielni czy wspólnoty, która zainteresowała się, jaką powierzchnię ma mieszkanie lub dom i ile osób w nim zamieszkuje. Jest to podstawą do wyliczenia podatku od śmieci, który zacznie nas obowiązywać od 1 lipca zgodnie z ustawą o utrzymaniu czystości i porządku w gminach, powszechnie nazywanej ustawą śmieciową.

Zapis windykacyjny, został wprowadzony do ustawy Kodeks cywilny nowelą z dnia 18 marca 2011 roku (Dz. U. Nr 85, poz. 458) zmieniającą niniejszą ustawę z dniem 23 października 2011 roku. Zapis windykacyjny jest kolejnym sposobem testamentowego rozrządzenia jakiego może dokonać spadkodawca obok postanowienia, ustanowienia wykonawcy testamentu, czy zapisu zwykłego - mówi Radca Prawny Eliza Krause.

Zgodnie z art. 56 ust. 2 ustawy o Systemie Informacji Medycznej z dnia 28 kwietnia 2011 r. placówki służby zdrowia musza prowadzić dokumentacje medyczną wyłącznie w formie elektronicznej już od 1 sierpnia 2014 r. Ustawowy obowiązek dokumentowania procesu leczenia i udzielanych świadczeń zdrowotnych ciąży zarówno na publicznych zakładach służby zdrowia, jak i na prywatnych praktykach lekarskich, pielęgniarskich czy położniczych. Koniecznym wymogiem prowadzenia dokumentacji medycznej w postaci elektronicznej, jest wcześniejsza informatyzacja placówek służby zdrowia i wdrożenie specjalistycznego oprogramowania.

Nie znam kierowcy, który z chęcią sięgnąłby po ustawę o obowiązkowych ubezpieczeniach komunikacyjnych - to się nam po prostu nie mieści w głowie. Po co? Na co? Ustawą kierowcy interesują się dopiero wtedy, gdy dopadną ich problemy. A szkoda, bo mając podstawową wiedzę w tym zakresie, niejednych kłopotów dałoby się uniknąć.

Budowlą jest każdy obiekt budowlany nie będący budynkiem ani obiektem małej architektury, a także urządzenie budowlane (na przykład przyłącze i urządzenie instalacyjne, przejazd, ogrodzenie, plac postojowy i plac przed śmietnikiem) związane z obiektem budowlanym, które zapewnia możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem. Podatkowi podlegają wyłącznie budowle związane z prowadzeniem działalności gospodarczej. Oznacza to, że wszelkie wiaty, pawilony, namioty, przyczepy, place i ogrodzenia należące do osób nie prowadzących takiej działalności są wolne od podatku. Wysokość podatku od budowli zależy od ich wartości przyjętej dla celów amortyzacji podatkowej dokonywanej metodą liniową (wartości początkowej w danym roku podatkowym). Jeśli budowla nie jest amortyzowana, podstawą podatku jest jej wartość rynkowa.

bu Wymagania prawa budowlanego dot. ogrodzenia/u/b Przepisy prawa nie regulują kwestii związanych z finansowaniem budowy ogrodzenia. Treść art. 154 1 Kodeksu cywilnego pozwala domniemywać, że mury, płoty, miedze, rowy i inne podobne urządzenia znajdujące się na granicy gruntów sąsiadujących służą do wspólnego użytku sąsiadów. Zgodnie z art. 154 2 korzystający z wymienionych obiektów są obowiązani ponosić wspólnie koszty ich utrzymania. Obowiązek ten nie obejmuje jednak kosztów wybudowania nowego urządzenia, czyli między innymi płotu (takie stanowisko zajął Sąd Najwyższy w uchwale z 24 stycznia 2002 r. sygn. III CZP 75/01, OSNC 2002/10/121). Oznacza to, że nie ma podstaw prawnych do obciążania sąsiada kosztami budowy ogrodzenia, jeśli nie jest on zainteresowany jego powstaniem. Ogrodzenie ma zapobiegać naruszaniu prywatnej własności, dlatego koszt jego budowy obciąża tego, czyja własność ma być przez nie chroniona. Właściciel nieruchomości, któremu zależy na wykonaniu ogrodzenia sam będzie musiał sfinansować inwestycję, jeśli nie dojdzie do porozumienia z sąsiadem. Natomiast po wybudowaniu ogrodzenia można będzie domagać się od sąsiada współfinansowania napraw i remontów. Problem pojawi się ponownie, gdy stare ogrodzenie ulegnie całkowitemu zniszczeniu.

Kredyt mieszkaniowy, kredyt hipoteczny. Podstawowe pojęcia.

Co to jest świadectwo charakterystyki energetycznej? Świadectwo charakterystyki energetycznej (pot. certyfikat energetyczny) jest to dokument, który określa wielkość zapotrzebowania na energię niezbędną do zaspokojenia potrzeb związanych z użytkowaniem budynku lub lokalu, czyli energii na potrzeby ogrzewania, przygotowania ciepłej wody, wentylacji i klimatyzacji, a w przypadku budynków użyteczności publicznej również oświetlenia. Dla potrzeb sporządzenia charakterystyki energetycznej budynków przemysłowych i magazynowych nie uwzględnia się ilości energii dostarczanej do tych budynków dla celów technologiczno-produkcyjnych.