Co można odliczyć w ramach ulgi rehabilitacyjnej

Czy każdy może sobie odliczyć wydatki na leki w ramach ulgi rehabilitacyjnej. Słyszałem, że można odliczyć wydatki ponad 100 zł. Ale to jest związane z wiekiem i posiadaniem orzeczenia o niepełnosprawności, czy wystarczy tylko kategoria wiekowa. Swoje lata mam i wydatki na medykamenty też.

Niestety ulgi podatkowe są dla tych co spełniają postawione warunki. W przypadku ulgi rehabilitacyjnej jest to posiadanie orzeczenia, a nie wiek. Można mieć zatem i 80 lat, wydawać majątek na leki, ale bez orzeczenia nic się nie odliczy.

W celu skorzystania z możliwości odliczenia wydatków wspomnianych wyżej (art. 26 ust. 7a ustawy o PIT), osoba musi legitymować się posiadaniem:

1) orzeczenia o zakwalifikowaniu przez organy orzekające do jednego z trzech stopni niepełnosprawności, określonych w odrębnych przepisach, lub
2) decyzji przyznającej rentę z tytułu całkowitej lub częściowej niezdolności do pracy, rentę szkoleniową albo rentę socjalną, albo
3) orzeczenia o niepełnosprawności osoby, która nie ukończyła 16 roku życia, wydanego na podstawie odrębnych przepisów.

W przypadku, jeśli przepisy posługują się terminem I grupa inwalidzka, należy mieć na myśli osoby zaliczone posiadające orzeczenie całkowitej niezdolności do pracy oraz samodzielnej egzystencji albo znaczny stopień niepełnosprawności.

Posiadając orzeczenie można odliczyć od dochodu nadwyżkę ponad 100 zł w danym miesiącu.
Jeśli wydamy na leki 120 zł, to odliczamy 20 zł, ale jeśli wydamy 95 zł to nie odliczamy nic.
Warto zatem tak to ułożyć, aby wydatki zawsze wynosiły ponad owe 100 zł. Np. kupujemy leki co 2 miesiące za 220 zł i wtedy możemy odliczyć 120 zł.
Kupując leki po 110 zł odliczamy tylko 10 zł, prawda.
Odliczenie nie może przekroczyć limitu 2280 zł.

Odliczać wydatki od dochodu przed opodatkowaniem mogą również ci, na których UTRZYMANIU są osoby niepełnosprawne (nie mylić z pojęciem opiekować się). Utrzymanie oznacza to, że taka osoba jest zobowiązana zapewniać środki do życia, ponosić koszty związane z czyimś wyżywieniem, mieszkaniem i innymi potrzebami (wyrok NSA z 12 lipca 2000 r., sygn. akt I SA/Lu 535/99, niepublikowany).

Ustawodawca narzucił jednak pewne restrykcje. Do tych osób zalicza się najbliższą rodzinę (art. 26 ust. 7e):
*małżonek osoby niepełnosprawnej;
*dziecko (lub dzieci) osoby niepełnosprawnej, również przysposobione (adoptowane);
*dziecko obce przyjęte przez osobę niepełnosprawną na wychowanie;
*pasierb (dziecko małżonka) osoby niepełnosprawnej;
*rodzic osoby niepełnosprawnej;
*rodzic małżonka osoby niepełnosprawnej;
*brat i / albo siostra osoby niepełnosprawnej;
*ojczym lub macocha (małżonek rodzica) osoby niepełnosprawnej);
*zięć i / albo synowa osoby niepełnosprawnej,

Kolejną restrykcją jest to, że dochód niepełnosprawnego na naszym utrzymaniu nie może w ciągu roku przekroczyć 9120 zł.

Artykuł 26 ust. 7a ustawy o PIT
.
.
.

12) leki – w wysokości stanowiącej różnicę pomiędzy faktycznie poniesionymi wydatkami w danym miesiącu a kwotą 100 zł, jeśli lekarz specjalista stwierdzi, że osoba niepełnosprawna powinna stosować określone leki (stale lub czasowo);

Należy pamiętać, że odliczamy tylko te leki, które przepisał nam lekarz specjalista w związku z naszą chorobą !!!. Czyli musi być podkładka od lekarza, że dane leki trzeba zażywać.

Nie odliczymy np. zakupu suplementów diety, które nie mogą być uznane za leki (Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach - I SA/Ke 5/08, 28 luty 2008). Z drugiej strony Izba Skarbowa w Katowicach stwierdział w interpretacji z 26 lipca 2010 roku (IBPBII/1/415-432/10/ŚS), że wnioskodawca ma prawo odliczyć wydatki poniesione na nabycie leków i suplementów dla niepełnosprawnego dziecka zaleconych przez lekarza specjalistę tylko wtedy gdy leki te i suplementy spełniają cechy „leku” na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub w państwach członkowskich Unii Europejskiej i są dopuszczone do obrotu.

Co to suplementów

* NIE MOŻNA odliczyć suplementów diety zmniejszające objawy choroby – (Urząd Skarbowy w Nowym Sączu, nr PD-1-415-68-05, 16 luty 2006).

W sumie suplement to nie lek tylko jakiś specyfik wzbogacający np. dietę więc to jest racjonalne podejście do tematu. Inaczej odliczałoby się wszystko, nawet herbatę ziołową kupioną w Biedronce.

Czyli trzeba mieć orzeczenie. Teraz ZUS ich już tak nie daje jak kiedyś, a ulga też nie jest jakaś nadzwyczaj duża, aby warto o to toczyć boje.

Ale nikt nikomu nie zabroni się starać o orzeczenie. Jak ktoś uważa, że jego stan zdrowia jest kiepski to pozbierać dokumentację i stawać przed lekarzem orzecznikiem Zus. To nic nie kosztuje oprócz czasu i trochę pracy przy zbieraniu potrzebnych dokumentów.