7nowela napisał:Kodeks pracy zabrania zbierania danych biometrycznych pracowników. To znaczy, że firma nie może zbierać, pozyskiwać ani przetwarzać linii papilarnych, DNA, wzorów skanu siatkówki i co tam jeszcze jest.
Nie wiem do końca jak to jest w urzędach bezpieczeństwa. Tam pewnie takie sprawy regulują jakieś przepisy szczególne o bezpieczeństwie narodowym.
Doprecyzuję mój post w zakresie danych biometrycznych.
1 grudnia 2009 roku - zapadł w wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego (I OSK 249/09), który uznał, że wykorzystanie danych biometrycznych do kontroli czasu pracy pracowników jest nieproporcjonalne do zamierzonego celu ich przetwarzania.
Oto najważniejsze stwierdzenia tego wyroku:
1.Brak równowagi w relacji pracodawca pracownik stawia pod znakiem zapytania dobrowolność wyrażeniu zgody na pobieranie i przetworzenie danych osobowych (biometrycznych). Z tego względu ustawodawca ograniczył przepisem art. 22 Kodeksu Pracy katalog danych, których pracodawca może żądać od pracownika. Uznanie faktu wyrażenia zgody na podstawie art. 23 ust. 1 pkt 1 ustawy o ochronie danych osobowych, jako okoliczności legalizującej pobranie od pracownika innych danych niż wskazane w art. 22 Kodeksu pracy, stanowiłoby obejście tego przepisu;
2. Ryzyko naruszenia swobód i fundamentalnych praw obywatelskich musi być proporcjonalne do celu, któremu służy. Skoro zasada proporcjonalności wyrażona w art. 26 ust. 1 pkt 3 ustawy o ochronie danych osobowych, jest głównym kryterium przy podejmowaniu decyzji dotyczących przetwarzania danych biometrycznych, to stwierdzić należy, że wykorzystanie danych biometrycznych, to stwierdzić należy, że wykorzystanie danych biometrycznych do kontroli czasu pracy pracowników jest nieproporcjonalne do zamierzonego celu ich przetwarzania.