Dziecko w szkole muzycznej

Pewno już za późno na rady.
spróbować z muzycną zawsze można. Jak nie wyjdzie to zawsze można zrezygnować. Szczególnie, że pianino i skrzypce są możliwe tylko do jakiegoś wieku.
Prywatne lekcje, może są i fajne, ale są dużo droższą opcją.
Mam dwie córki i nie posłałam ich do szkoły muzycznej (argumenty jak wyżej, szczególnie że ja sama jestem niemuzykalna).
Okazało się, że muzyka to miłość starszej córki. Poszła do szkoły muzycznej późno, dopiero w gimnazjum (do 4-letniej młodzieżówki). Wcześniej grała poza szkołą - kosztowało dużo, efekt marny.
Młodsza zapisała się z nią do 6-letniej (bo chciała). Po 2,5 roku młodsza zrezygnowała, próbowaliśmy przekonać, ale nie zmuszaliśmy.Teraz (jest w gimnazjum) chciałaby wrócić.
Starsza - na pewne rzeczy była za stara. Na pewno w jej przypadku lepiejby było jakby zaczęła wcześniej. Cały czas "żyje muzyką". Jak się uda to chce "żyć z muzyki". Jest jej ciężko. Dla muzyki rezygnuje z wielu rzeczy (to tylko tak się wydaje, że to łatwe). Ale to jej wybór.
Młodsza - jak chodziła do muzycznej to nie chciała grać (fakt, że nie trafiła na zbyt dobrego nauczyciela), teraz od czasu do czasu siada do pianina dla przyjemności.

Jeżeli dziecko przejawia chęci to warto spróbować.
Jak chęci miną - nie zmuszać na siłę. To chyba najgorsze co można zrobić. I to chyba najtrudniejsze - pozwolić dziecku odejść ze szkoły muzycznej.
Ale widziałam dużo zmuszanych dzieci - niektórym udało się skończyć szkołę, inne ze szkoły po prostu wyrzucono (nie zawsze ambicje rodziców idą w parze ze zdolnościami dzieci).
Moja rada - jak dziecko chce - posłać, jak to się nie sprawdzi - zrezygnować.
I pozwolić spróbować jeszcze raz, później jak do tego dorośnie.

Tak jak koleżanka wyżej napisała, nic na siłę, jeśli ktoś ma być dobrym muzykiem sam będzie miał zacięcie do ćwiczeń nie będzie trzeba go zmuszać. Ja trochę pogrywam, pisze nawet bloga (teoria muzyki), nie zawsze chciało mi się ćwiczyć, ale zawsze prędzej czy później muzyka do mnie wracała