Sztuki walki są skodyfikowane w systemach i tradycjach w bojowych praktykach. Praktykuje się je z wielu powodów. Konkurencji, samoobrony, dla zdrowia fizycznego, psychicznego i rozwoju duchowego. Termin sztuka walki zrobił się mocno związany ze sztukami walk wschodnich Azji, jednak pierwotnie był stosowany w odniesieniu do systemów bojowych w Europie już w 1550r. Angielski podręcznik szermierki z 1639 roku użył w odniesienia do konkretnie "nauki i sztuki" w walce mieczem. Słowo to finalnie pochodzi z łaciny i oznacza "sztukę Mars", a Mars jest rzymskim bogiem wojny. Co poniektóre sztuki walki uważane są za "tradycyjne" i są związane z pochodzeniem kulturowym, etnicznym czy religijnym, zaś inne są systemami opracowanymi zarówno przez prowodyrów oraz stowarzyszenia. Wiele osób jest zainteresowanych tematyką wschodnich sztuk walki. Opierając się na badaniach z obszarów psychologii, aktywne trenowanie różnych form walki, obniża poziom agresywności. Szkoła walki daje zwiększenie świadomości posiadanym umiejętności. Dodatkowo zyskujemy większy respekt dla innych, przede wszystkim dla trenera, odgrywającej często rolę mentora. Sztuki walki to nie tylko atakowanie, ale cała otoczka, jaka się na to składa. Kultura, treningi, dyscyplina, to wszystko czego możemy się nauczyć uprawiając walki wschodu. Powstaje bardzo dużo szkół sztuk walki. Jest ważne, aby wybrać taką szkołę, która za cel obiera sobie nauczenie nas nie tylko jak atakować i bronić się, ale także, aby troszczyła się o nasz rozwój w kierunku duchowym i psychicznym. Dzięki temu nauczymy się jak kontrolować wybuchy agresji i nie dać się wytrącić z równowagi. Tym samym zmniejszymy poziom stresu w organizmie wywołany strachem, a nasza wydajność momentalnie podwyższy się.