Walki wschodu zapisane są w systemach i tradycjach w bojowych praktykach. Praktykuje się je z wielu powodów. Konkurencji, samoobrony, dla zdrowia fizycznego, psychicznego i rozwoju duchowego. Termin sztuka walki stał się silnie związany ze sztukami walki wschodniej Azji, ale był pierwotnie używany w odniesieniu do systemów bojowych w Europie już w 1550r. Angielski podręcznik szermierki z 1639 roku użył w odniesienia do konkretnie "nauki i sztuki" w walce mieczem. Słowo to ostatecznie pochodzi z łaciny i oznacza "sztukę Mars", a Mars jest rzymskim bogiem wojny. Niektóre sztuki walki uważane są za "tradycyjne" i są związane z pochodzeniem etnicznym, kulturowym czy religijnym, podczas gdy inne są systemami opracowanymi zarówno przez założycieli lub stowarzyszenia. Dużo osób jest zainteresowanych tematem wschodnich sztuk walki. Opierając się na badaniach z obszarów psychologii, czynne trenowanie różnych form walki, zmniejsza poziom agresywności. Szkoła walki daje zwiększenie świadomości posiadanym umiejętności. Dodatkowo zyskujemy większy respekt dla innych, przede wszystkim dla trenera, odgrywającej często rolę mentora. Sztuki walki to nie tylko cios za ciosem, ale cała otoczka, jaka się na to składa. Dyscyplina, to wszystko czego możemy się nauczyć trenując walki wschodu. Obecnie istnieje bardzo dużo szkół sztuk walki. Istotne jest, aby zdecydować się na taką szkołę, która za cel obiera sobie nauczenie nas nie tylko jak atakować i bronić się, ale także, by troszczyła się o nasz rozwój w kierunku duchowym i psychicznym. Poprzez to nauczymy się jak kontrolować wybuchy agresji i nie dać się sprowokować. Jednocześnie zmniejszy się nasz poziom stresu w organizmie wywołany strachem, zaś nasza wydajność automatycznie zwiększy się.