Sztuki walki zapisane są w systemach i tradycjach w bojowych praktykach. Praktykuje się je z wielu powodów. Samoobrony, konkurencji, dla zdrowia fizycznego, kondycji, a także zdrowia psychicznego, fizycznego i rozwoju duchowego. Termin sztuka walki stał się mocno związany ze sztukami walk wschodnich Azji, jednak pierwotnie był stosowany w odniesieniu do systemów bojowych w Europie już w 1550r. Angielski podręcznik szermierki z 1639 roku użył w odniesienia do konkretnie "nauki i sztuki" w walce mieczem. Słowo to ostatecznie pochodzi z łaciny i oznacza "sztukę Mars", a Mars jest rzymskim bogiem wojny. Niektóre sztuki walki są uważane za "tradycyjne" i są związane z pochodzeniem kulturowym, etnicznym czy religijnym, zaś inne są systemami opracowanymi zarówno przez założycieli oraz stowarzyszenia. Wiele osób jest zainteresowanych tematyką wschodnich sztuk walki. Bazując na badaniach z dziedziny psychologii, czynne uprawianie różnych form walki, obniża poziom agresywności. Szkoła walki gwarantuje nam większą świadomość własnych umiejętności. Dodatkowo zyskujemy większy respekt dla innych, przede wszystkim dla trenera, odgrywającej zazwyczaj rolę przewodnika. Sztuki walki to nie tylko cios za ciosem, ale cała otoczka, jaka się na to składa. kultura, to wszystko czego możemy się nauczyć uprawiając walki wschodu. Obecnie istnieje bardzo dużo szkół sztuk walki. Ważne jest, aby zdecydować się na taką szkołę, która ma na celu nauczenie nas nie tylko jak ataku i obrony, ale także, aby zadbała o nasz rozwój w kierunku duchowym i psychicznym. Poprzez to nauczymy się jak nie dopuścić do wybuchów agresji i nie dać się sprowokować. Jednocześnie zmniejszy się nasz wskaźnik stresu w organizmie wywołany strachem, a nasza wydajność automatycznie podwyższy się.